Udruženje „Alia Mundi” objavilo je svoje novo izdanje - studiju srpskog autora i istraživača Miloša Todorovića o srpsko-egipatskim međukulturnim odnosima. Knjiga je objavljena kao elektronsko dvojezično izdanje, na srpskom i engleskom jeziku.
Knjiga Miloša Todorovića „Srpsko–egipatski međukulturni odnosi“ odgovara na jednu potrebu koja je prisutna u nauci, kulturi i diplomatiji Srbije, ali i Egipta. Radi se o potrebi da se naučni članci, monografije, katalozi izložbi, putopisi, zatim aktivnosti kulturne diplomatije, kulturnih radnika, naučnika, diplomata i društvenih aktivista povežu i predstave srpsko-egipatski međukulturni odnosi u jednom preglednom radu, ali i jednoj liniji i ispitaju njeni kontinuiteti i diskontinuiteti. Koristeći široko shvaćen koncept kulturnih odnosa, posle pažljive definicije pojmova kulture i javne diplomatije, autor daje jednu sintezu povezujući nizove istraživačkih radova iz različitih nauka (egiptologija, komparativna književnost, istoriografija, istorija umetnosti, muzeologija, međunarodni odnosi) i daje adekvatanpregled ovih odnosa.
Todorović pravilno identifikuje aktere koji nisu deo zvanične kulturne diplomatije i predstavljaju „samoinicijativne oblike kulturne razmene“. Ostale aktere autor stavlja u pravilan istorijski kontekst, evropski/jugoslovenski/srpski i kolonijalni/antikolonijalni, nesvrstani, kontekst tek oslobođene Srbije i nezavisnog, a zatim polu-kolonijalnog Egipta, međuratni Mediteran i hladnoratovski svet. Preko aktivnosti individualaca poput Jovana Dučića, Hude Šaravi, Amra el Guvejlija, Gamala Abdel Nasera, Josipa Broza Tita, ali i institucija poput ambasada u Kairu i Beogradu, Muzeja istorije Jugoslavije ili Muzeja afričke umetnosti u Beogradu, Todorović uspešno locira uspone i padaove ovih odnosa, njihove diskontinuitete, ali i paradoks njihovog održanja uprkos često slaboj i neredovnoj državnoj podršci.
Knjiga ima jasnu strukturu gde je najpre dat kratak pregled srpsko/jugoslovensko-egipatskih diplomatskih odnosa, u poglavljima „Jugoslavija i Egipat“ i „Srbija i Egipat“. Ističe se najintenzivniji period saradnje Egipta i Srbije/Jugoslavije koji se poklapa sa zlatnim dobom Pokreta nesvrstanih zemalja i aktivnosti jugoslovenskog predsednika Tita i egipatskog predsednika Nasera. Za ovim poglavljem slede poglavlja o „Zajedničkom nasleđu“, koje dalje uokviruje ovaj rad; zatim „Egipat i srpska kultura“, gde se posebno obrađuje kultura putopisa; poseban odeljak o egiptologiji u Srbiji, i naročito zanimljiva poglavlja „Diplomatija i muzeji“ i „Ostale institucije i događaji“ koja pokazuju kako i zvanična, ali i naročito nezvanični kontakti preko nevladinih organizacija ili zainteresovanih pojedinaca mogu doprineti međukulturnim odnosima. U prilogu je dat intervju koji je dopisnik „Borbe“, kasnije istoričar, diplomata i osnivač Muzeja afričke umetnosti i jedan od najznačajnijih aktera afro-jugoslovenskih odnosa u hladnom ratu, Zdravko Pečar, uradio sa generalom Muhamedom Nagibom, tek nedelju dana pošto su Slobodni oficiri preuzeli vlast u Egiptu, i to kao prvi intervju koji je nominalni vođa državnog udara dao stranom dopisniku, što na konkretnom primeru pokazuje stalno prepoznavanje između Egipta i Jugoslavije/Srbije kao važnih i katkad sličnih država i društava.
Knjiga Miloša Todorovića biće korisna svima koji se interesuju za srpsko-egipatske kontakte, naučnicima koji žele da uđu u ovu temu ali i budućim diplomatama i kulturnim poslanicima koji bi da ove kontakte preko zvaničnih ili nezvaničnih kanala prodube.
Iz pogovora dr Nemanje Radonjića,
naučnog saradnika Instituta za noviju istoriju Srbije
Knjiga se može čitati OVDE
Comments